Zawsze zaczyna się od spotkania. Rozmawiają trzy osoby, zderzają trzy formy wyrazu. Muzyka- obraz- słowo. W rzeczywistości jednak chodzi o to, co zdarza się pomiędzy.
Katarzyna Gemborys - obraz- Warstwa wizualna, szklane obiekty biżuteryjne, scala relację między odrębnymi dziedzinami sztuki. Punktem wyjścia jest synestezja, wielozmysłowy odbiór.
Kinga Chudzikowska - muzyka- Wiolonczela jest instrumentem o brzmieniu najbardziej zbliżonym do ludzkiego głosu, stąd pomysł na duet idealny- wiolonczela (cello) i sopran (voice), Celloice.
Hanna Błachuta - słowo- Słowo zawsze jest początkiem. Niech się stanie. Od wspólnego bycia, rozmowy, do zrobimy.
Projekty Pomiędzy / Inbetween to wydarzenia zapraszające do odbioru wieloma zmysłami. Muzyka kameralna jest blisko odbiorcy, zdaje się przemawiać wprost do jego ucha. Z tej perspektywy przeżycie staje się osobistym. Czysta i doskonała forma szkła chwyta, odbija i rozprasza światło. Jest soczewką emocji. Ze względu na swą kruchość zdaje się idealną metaforą duszy.
Każde z wydarzeń zbudowane zostało wokół innej koncepcji. Przenikania i Baśnie to spotkania łagodne i kojące. Formy są miękkie, muzyka harmonijna. Światłocienie to muzyka baroku, kontrasty światła, nagłe zmiany. Fantasmagorie drapią i gryzą, kształty i dźwięki są ekspresyjne. W centrum każdego jednak stoi człowiek i jego uczucia.
Przenikania- na pograniczu snu i jawy- dwa światy, trzy głosy, wielość emocji. Od rozproszonych jak światło westchnień, po kontrastowe burzliwe emocje. Z rozpaczy w euforię. Ludzkie uczucia w muzyce.
Przenikania to wydarzenie o magicznym, onirycznym charakterze. Inspiracją była muzyka okresu romantyzmu, z długimi frazami Rachmaninova, głęboką emocjonalnością Czajkowskiego oraz pięknem bel canta. Romantyczna konwencja odrealnienia, przebywania w pół śnie realizuje się w utworach o wyjątkowo zmiennym charakterze.
Światłocienie - odgłosy emocji i duszy- radość, pragnienie, wzburzenie, rezygnacja.
W programie kompozycje barokowych mistrzów- Haendla, Purcella, Vivaldiego i Porpory.
Kameralna rozmowa dwóch instrumentów.
Światłocienie
Światło odbija się i zmienia natężenie, eksponuje różnice. Emocja pulsuje i zamiera.
Motywem przewodnim stał się barok i charakterystyczne dla niego kontrasty światła i cienia. Odległa w czasie, a zarazem bliska pod względem emocjonalności muzyka baroku posłużyła jako inspiracja do stworzenia szklanej biżuterii, ta natomiast stała się pretekstem do stworzenia cyklu fotografii. Cechą charakterystyczną jest ruch, kontrasty dynamiczne i artykulacyjne, a także w
Komplet szklanej biżuterii, choć noszony przez trzy osoby, tworzy całość, jak gdyby poszczególne części płynnie obrastały kolejne postacie. Chiaroscuro, barok i mycelium –to inspiracje dla stworzenia form w taki sposób, aby wszystkie elementy wydarzenia wywierały na odbiorcy wrażenie jednorodnego organizmu. W ten sposób ma on możliwość zaznania przestrzeni chiazmatycznej pomiędzy obiektem, słowem i dźwiękiem, co uniemożliwia jedną właściwą interpretację.
Fantasmagorie marzenia o (nie) rzeczywistości
Wszystko polega na tym, żeby wiedzieć, jak przystąpić do rzeczy: skoncentrować myśl na jednym jedynym punkcie, wyabstrahować się wystarczająco, aby sprowadzić halucynację i móc podstawić marzenie o rzeczywistości pod samą rzeczywistość. (J.K. Huysmans, Na wspak)
Inspiracją stały się teksty literackie okresu fin de sieclu oraz te nawiązujące do niego w późniejszym czasie. Przebywanie w rzeczywistości nieznośnej skłaniało do ucieczki w fantazję. Wizje rozmyte, wyraźne, straszne czy piękne miały wypełnić puste pojęcia filozoficzne, zastąpić melancholię łamiącą wolę. Potrzeba zapomnienia i wieczny niedosyt sprawiają, że wszystkie stany psychiczne pokazują się w niezwykłej intensywności, przesadzie, zmienionej formie i treści. Nawet miłość próbowano opisać językiem śmierci.
Muzyka tego okresu wywołuje niepokój, jest trudna w odbiorze. Melodie są ekspresyjne, przetwarzane w sposób nieoczywisty, czasem powracają w zwielokrotnionej fakturze. Utwory odowłują się do treści pozamuzycznych, choć ich nie ilustrują. W pieśniach na perwszy plan wysuwa się tekst.
W chwili oderwania się od realności stajemy się epicentrum własnych emocji i imaginacji. Trzy obiekty oparte na kształcie koła - nimbu- są autorską ilustracją takiego stanu ducha.
Baśnie charakteryzują się obecnością elementów fantastycznych, magicznych i nadprzyrodzonych, które nadają im niezwykły i tajemniczy charakter. Jednocześnie pokazują nam odwieczny konflikt dobra ze złem, niejednokrotnie podsuwając zaskakujące rozwiązania, czasem karząc wątpić w czarno-biały obraz świata. Występują w nich motywy podróży, magii, fantastyczni bohaterowie, tajemnicze miejsca.
Program Baśnie od początku powstawał z myślą stworzenia przestrzeni do odpoczynku i oderwania od rzeczywistości, bezpiecznej i spokojnej.
Baśnie dają nadzieję na lepszy świat, w którym dobro zawsze zwycięża nad złem.
Fundacja "Prosto do Ucha" I Wszelkie prawa zastrzeżone
Fundacja "Prosto do Ucha"
+48 693908879, +48 608386665
prostodoucha@gmail.com
KRS 0001071875
NIP 8992978321
Regon 527051506
Polityka bezpieczeństwa danych
Nest Bank numer konta:
31 2530 0008 2041 1079 8361 0001
W tytule przelewu: Darowizna na cele statutowe